“Middenin de nacht schrok ik wakker van glasgerinkel. Oh nee, mijn kat die mijn porseleinen kopje van het aanrecht aftikt :’( Wat ontzettend zonde! Maar ik wist ook meteen dat ik iets zou gaan doen met de gebroken vormen die ik morgenochtend aan zou treffen…
De volgende ochtend bleek het gelukkig niet mijn mooie kopje te zijn, maar een schilderijlijstje dat van de muur was gekomen. Tóch bleek dat mijn idee al gehoord was, want nog geen dag later, jawel, liet ik zelf dat mooie kopje toch vallen!”
Sonja Hunefeld